فقیهی بزرگ، اصولی‌ای عمیق، مفسری نوآور، رجالی‌ای صاحب مکتب و متکلمی زبر دست

علماء و خصوصا مراجع به جهت جایگاهی که همواره در بین مردم داشته اند، همیشه موفق شده اند، توفیقاتی برای مردم و جامعه به ارمغان بیاورند. امروز 17 مرداد 1371 ش سالروز درگذشت مرحوم آیت الله العظمی سید ابوالقاسم خویی زعیم بزرگ حوزه علمیه نجف یکی از اسطورهای علمی و عملی دوران حاضر است. با توجه به آثاری که از ایشان به جا مانده می توان گفت ایشان در اکثر علوم دینی و حوزوی صاحب تالیف و نظر بوده اند. نقطه ی قوت دیگر ایشان شرکت در مسائل اجتماعی و کمک های عام المنفعه است. نقش بی بدیل ایشان در انتفاضه مردم عراق در سال 1991 که به انتفاضه شعبانیه معروف شد غیر قابل انکار است.

آثار متعدد مکتوبی از ایشان به جا مانده که از آن جمله می توان به البیان فی تفسیر القرآن، نَفَحات الإعجاز، تکملة مِنهاج الصالحِین، اَجوَد التقریرات، مُعجَم رِجال الحدیث و… اشاره کرد.

غفرالله له و لنا

درباره ی عبدالحجت حق جو

مطلب پیشنهادی

رفع تضاد بین تحاکم به طاغوت و ناچاری رجوع به دادگاه‌های بین المللی در حکومت اسلامی

شاید این اشکال به ذهن بیاید که در زمان ما و در نظام جمهوری اسلامی گاهی اوقات نزاع‌های بین المللی به وجود می‌آید و مسئولین حقوقی نظام در محاکم بین المللی مثل دادگاه لاهه و دادگاه‌های بین المللی که نزاع‌های بین دولت‌ها و دولت و شخص را مطرح می‌کند طرح دعوا می‌کنند. آیا این از مصادیق تحاکم به طاغوت نیست؟ و اگر هست از چه راهی باید این را حل کنیم؟

امام حسین علیه السلام و حضرت یحیی (3)

مقدمه در دو نوشتار قبل ابتدا مطالبی در مورد ارتباط امام حسین و حضرت یحیی …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *