عبدالحجت حق جو
شاید این مطالب برایتان مفید باشد
کلیه افرادی که سال گذشته ماه رمضان به خاطر بیماری موفق به روزه داری نشده اند به سه دسته تقسیم میشوند :
1. گروه اول افرادی اند که این بیماری تا ماه رمضان سال جدید امکان قضا کردن را به آنها نمیدهد ولو بهصورت پراکنده؛ ولی به خاطر بیماری نمیتوانند روزهبگیرند؛ این افراد طبق نظر همه مراجع روز قضا ندارد و فقط یک مد طعام بهعنوان فدیه پرداخت میکنند.
2. گروه دوم افرادی هستند که در ماه رمضان بهصورت مقطعی چند روزی بیمار شدهاند و نتوانستهاند آن روزها روزهبگیرند؛ این افراد اگر روزه خود را تا ماه رمضان بعدی قضا کنند تکلیفی ندارند؛ اما اگر قضا نکنند علاوه بر اینکه قضای این روزها باقی است یک مد طعام نیز بهعنوان کفاره تأخیر باید پرداخت کنند.
سؤال میکنند که آیا تأخیر انداختن ادای این روزههای واجب تا رمضان سال بعد )قضا نکردن آن روزههایی که باید تا رمضان بعدی بگیرند(معصیت هست یا خیر؟ بسیاری از مراجع تقلید فرمودند: بله این کار معصیت است یعنی روزههای قضا تا رمضان سال بعد باید قضا شود و اگر کوتاهی کرد علاوه بر اینکه قضای روزه در ذمهاش هست و فدیه باید پرداخت کند معصیت نیز کرده است.
3 . سوم کسانی هستند که چند روزی در ماه مبارک رمضان بیمار بودند و امکان قضا بوده کوتاهی کردند اما بعداً طوری بیمار شدهاند که تا پایان عمر امکان قضا کردن روزههایشان را ندارند. تکلیف این افراد چیست؟ این افراد باید یک مد طعام بابت هرروز پرداخت کنند و وصیت کنند که روزه قضای آنها را نیز بهجا آورند.
نکته دیگر آنکه اگر بر عهده انسان کفاره واجب باشد مثل فدیه، اگر تا سالیان سال آن را ادا نکند چیزی بر آن اضافه نمیشود و مثلاً همان یک مد طعام را باید بپردازند. منظور از یک مد طعام برای کفاره تأخیر یا فدیه طبق نظر اکثر مراجع تقلید 750 گرم از گندم، نان، برنج یا خرما و مانند آنکه باید به فقیر تحویل داده بشود.
