کلمه مادر به اشکال مختلف، به صورت جمع و مفرد مانند : «ام» (اعراف : 150) و «والدتی» (مریم : 32)، «امّ موسی» (قصص: 7)، «والدات» (بقره :233) و «امهات» (نساء : 23) و امثال آن فراوان در قرآن آمده است.
در قرآن کریم سفارش به والدین شده و چه بسا به ظاهر زحمات پدر بیشتر باشد اما در عین حال خداوند متعال بدون اشاره به زحماتی که پدر در خانواده متحمل میشود اشاره مستقیم به دشواریهای دوران حمل کودک توسط مادر دارد. (احقاف: 15)
روایات نیز مؤید این مطلب هستند. در برخی روایات نیکی به پدر و مادر در کنار اموری مانند انجام نماز، روزه و مانند آن ذکر و از آنها برتر انگاشته شدهاست.(المحجة البيضاء، فيض كاشاني، ج 3، ص434)
نماز یکی از ارکان دین و شاید بزرگترین مظهر آن باشد. در روایتی چنین وارد شدهاست که پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله میفرمایند: إِذَا كُنْتَ فِي صَلَاةِ التَّطَوُّعِ فَإِنْ دَعَاكَ وَالِدُكَ فَلَا تَقْطَعْهَا وَ إِنْ دَعَتْكَ وَالِدَتُكَ فَاقْطَعْهَا (مستدرک الوسایل، ج 15، ص 118) هر گاه در نماز مستحب بودی و پدرت تو را فرا خواند، نمازت را قطع نکن؛ ولی اگر مادرت تو را فرا خواند، نمازت را قطع کن [و اجابتش] کن. (مفاتیح الحیاة، آیتالله جوادی آملی، ص 225)
مؤید دیگر اینکه یکی از مهمترین اعمال در دین، جهاد است اما در عین حال این امر مهم منوط به رضایت والدین و خصوصاً مادر و حتی مقدم بر آن شمره شدهاست. (بحارالأنوار، ج 74، ص 52)
سیره علمای ما نیز دائر مدار این مسئله بودهاست. در شرح حال مرحوم سید بن طاووس نوشتهاند که ایشان امر نمود محل دفن من زیر پای پدر و مادرم باشد چرا که در قبر نیز بنابر توصیه قرآن کریم در آیات «وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ» (سراء: 24) و «وَ بِالْوالِدَيْنِ إِحْساناً» (احقاف: 15) دوست دارم سرم پایین پای والدینم قرار گیرد. (سیمای فرزانگان: ص110)