امامت یک کودک

دوران زندگی حضرات معصومین علیهم السلام همواره مواجه با مشکلات مختلف فکری و رفتاری خصوصا از جانب طرفداران ظاهری ایشان بود. این مسئله از زمان حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم شروع و تا زمان امامان معصوم علیهم السلام نیز ادامه داشت.

در روزهایی که به یاد شهادت امامان همام علیهم السلام در نظر گرفته شده، غالب مردم به خاطر مصیبت وارد شده و به جهت شهادت ایشان عزاداری و نوحه سرایی می کنند ولی باید توجه داشت شاید جنبه ی مهم تر از شهادت، مظلومیت حضرات معصومین علیهم السلام حتی در بین شیعیانشان بود. در این مطلب به یکی از این مسائل به صورت مختصر اشاره می کنیم.

امام رضا علیه السلام تا اواخر عمر مبارکشان صاحب فرزند نشده بودند لذا این گمان وجود داشت که ایشان امام نباشد. شاید یکی از علت هایی که امام رضا علیه السلام در مورد فرزندشان امام جواد علیه السلام می فرمایند او مولودی پر برکت برای شیعه است، بخاطر همین مطلب باشد.(الكافي (ط – الإسلامية)، ج‏1، ص: 321) اما آنچه در تولد امام جواد علیه السلام اهمیت فراوانی پیدا می کند، سن ایشان در هنگام رسیدن به امامت است.

پس از تولد با برکت امام جواد علیه السلام اشکال و ایراد به امام رضا علیه السلام از جنبه ی دیگر وارد شد. برای برخی افراد مشکل بود که قبول کنند فردی در سن کودکی به امامت شیعیان برگزیده شود البته در این بین افرادی هم بودند که به توجه به درک صحیحی که پیدا کرده بودند از این مسائل مبرا بودند.(عبارت امام رضا علیه السلام در مورد فضل را بنگرید. الكافي (ط – الإسلامية)، ج‏1، ص: 320)

اشکال افراد نسبت به کودکی امام جواد علیه السلام و تصدی ایشان نسبت به مقام امامت ارتباط مستقیمی با عدم درک این افراد نسبت به مقام امامت دارد. اگر قبول کردیم امامت امری است که از جانب خداوند متعال به افراد اعطا می شود، اشکالاتی از این قبیل بی جاست. این مسئله در کلام مبارک امام رضا علیه السلام نیز مورد اشاره قرار گرفته است. امام رضا علیه السلام در این مورد فرمودند «إِنَّا أَهْلُ بَيْتٍ يَتَوَارَثُ أَصَاغِرُنَا عَنْ أَكَابِرِنَا الْقُذَّةَ بِالْقُذَّة» (الكافي (ط – الإسلامية)، ج‏1، ص: 320)  ما خاندانى هستيم كه خردسالانمان مو بمو از بزرگسالان ارث مي برند.

البته از آنجا که احتمال دارد افراد نتوانسته باشند به کنه مقام امامت پی ببرند ائمه علیهم السلام در مسائل مختلف و خصوصا تعیین جانشین بعد از خود، استدلال محکم نیز می آوردند. امام رضا علیه السلام در جواب کسی که برایش سخت بود امام جواد علیه السلام در این سن به امامت رسیده باشند می فرمایند «إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى بَعَثَ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ رَسُولًا نَبِيّاً صَاحِبَ شَرِيعَةٍ مُبْتَدَأَةٍ فِي أَصْغَرَ مِنَ السِّنِّ الَّذِي فِيهِ أَبُو جَعْفَرٍ ع.» (الكافي (ط – الإسلامية)، ج‏1، ص: 322)  همانا خداى تبارك و تعالى عيسى بن مريم را در سنى كمتر از سن ابى جعفر عليه السلام به رسالت و نبوت برگزيد و صاحب شريعت تازه ‏اش ساخت (يعنى كتاب بر او نازل كرد و اولو العزمش قرار داد).

 

ان شاء الله ما از پیروان حقیقی و راستین حضرات معصومین علیهم السلام باشیم.

 

درباره ی عبدالحجت حق جو

مطلب پیشنهادی

احکام ماه مبارک رمضان (8)

آیا هر گناهی روزه را باطل میکند؟ یکی از سؤالاتی که در رابطه با روزه …

احکام ماه مبارک رمضان (7)

احکام قرآن 1 . مستحب است تلاوت قرآن در طول سال به خصوص ماه مبارک …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *