عبدالحجت حق جو
شاید این مطالب برایتان مفید باشد
احادیث و کلام ائمه معصومین علیهم السلام پس از صدور از ناحیه ایشان به روش های گوناگون منتقل می شد لکن همواره افرادی بودند که نسبت به مسائل به دیده عمیق تری نگاه می کردند. در دوران نقل حدیث چند مکان از اهمیت بسیاری زیادی نسبت به محل های دیگر قرار داشتند که شهر مقدس قم یکی از آنهاست. شهر قم در دیرباز محلی برای نقل و انتقال احادیث حضرات معصومین علیهم السلام بوده و هست. دید عمیقی که در بین علماء قم وجود داشت سبب شده بود هر حدیثی در آن دیار قابل نقل و انتقال نباشد لذا شاید به عنوان اولین مدرسه حدیثی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.
اما شرح حال علما و جایگاه راویان حدیث این دیار خود حکایتی دیگر است. یکی از این بزرگان که به جهت جایگاه علمی خاص قم از شهر راوند کاشان به قم هجرت کرد امام قطب الدین ابوالحسن سعید بن هبة اللَّه بن حسین راوندی بود. ایشان پس از تحصیل مقدمات نزد پدر به سرعت مدارج علمی را طی نمود. وی از شاگردان خاص علامه طبرسی صاحب تفسیر مجمع البیان و دیگر اساتید عصر بود. ابن شهر آشوب، علی بن محمد المدائنی و دو فرزندش حسین و محمد از شاگردان قطب و فقهای زمان بوده اند. قطب الدین راوندی در تفسیر، نهج البلاغه، کلام، فلسفه، فقه، حدیث، تاریخ، اصول فقه و شعر و ادب استاد زمانه بود و در هر کدام دارای تالیفاتی می باشد. که اُمّ القُرآن، تفسیرالقرآن، الاختلافات، رسالةالفقها، فِقهُ القرآن و … از آن جمله اند.
این عالم بزرگ و این فقیه ربانی سرانجام در سال 573 ق در شهر مقدس قم جان به جان آفرین تسلیم کرد و در جوار حرم مطهر حضرت معصومه به خاک سپرده شد. روزی که پس از هشتصد سال، قصد بازسازی صحن مبارک را داشتند، با پیکر سالم و سیمای نورانی این عارف باللَّه مواجه شدند و حسب الامر حضرت آیت اللَّه مرعشی نجفی، سنگ قبر بلندی بر فراز مزارش نصب کردند.
غفرالله له و لنا
