حکایت
عزیزی می گفت هر چند مسجد خوب و فعالی در محله داریم ولی دلیلی که باعث میشه من در نماز جماعت شرکت نکنم این است که هوای مسجد متناسب با فصل نیست. یعنی در تابستان گرم و در زمستان سرد است. هنگام نماز اینقدر که به فکر سرما و گرما هستم به فکر نماز نیستم برای همین خیلی راحتترم که در منزل نماز بخوانم.
نکته
خوب است دست اندر کاران مسجد، نسبت به سرمایش و گرمایش مسجد اهتمام جدی داشته باشند. بهتر است طوری برنامه ریزی شود که در فصل های گرم و سرد دمای فضای مسجد مطلوب و مناسب باشد. البته باید به این نکته اشاره کرد که ثواب حرکت به سمت مسجد و شرکت در نماز جماعت اینقدر زیاد است که نمازگزاران محترم می توانند با در نظر گرفتن اجر اُخروی و آثار دنیوی سختی ها را بر خود هموار کنند. برای نمونه به این حدیث شریف توجه کنید:
امام صادق علیه السلام می فرمایند «مَنْ مَشَى إِلَى الْمَسْجِدِ لَمْ يَضَعْ رِجْلًا عَلَى رَطْبٍ وَ لَا يَابِسٍ إِلَّا سَبَّحَتْ لَهُ الْأَرْضُ إِلَى الْأَرَضِينَ السَّابِعَةِ.»(وسائل الشيعة، ج5، ص: 200.) هر كس پياده بسوى مسجدها گام بردارد، پاهاى خود را بر هيچ تر و خشكى نگذارد (يا بر هيچ چيزى نگذارد) مگر آنكه براى او تسبيح خداوند گويند و ثواب آن را در نامه عمل او تا طبقه هفتم زمين می نويسند.