مقدمه در نوشتار قبل در مورد ارتباط ارتباط امام حسین و حضرت یحیی علیهما السلام مطالبی بیان شد. در این نوشتار به بیان ادامه مطالب خواهیم پراخت. نکته دوم: شباهت امام حسین و حضرت یحیی علیهما السلام بخش اول: شباهت هایی در مورد تولد و مسائل قبل از شهادت در …

مقدمه حکایت عاشورا و امام حسین علیه السلام، حکایتی است که هضم آن برای عموم افراد نه قابل فهم است و نه قابل درک. درک و فهم مصائب امام حسین علیه السلام چنان دشوار است که پیامبر گرامی اسلام و مادر بزرگوار ایشان وقتی خبر این مصائب را آن هم …

مقدمه در اعصار مختلف وجود عالمان دینی بخاطر درگیری مردم با مسائل فقهی و احکام مبتلابه در زمینه های فقهی کاملا مشهود بوده و بی نیازی از آنها کلامی کاملا گزاف و نابجاست. بحث تخصصی شدن علومِ عالمان دینی و حوزه های علمیه یکی از دغدغه های همیشگی بزرگان و …

در پست گذشته به احوال و خصوصیات زندگی و تولد حضرت عیسی و یحیی اشاره کردیم. در این پست به موارد دیگری از قدرت الهی در مورد تولد کودکان اشاره می کنیم. 

این پست را به مناسبت تولد دومین فرزندم در این روز به اشتراک می گذارم. در این پست که ان شاءالله دنباله ای هم دارد به این مطلب اشاره می کنیم که تولد و حیات هر چند از نظر امور عادی و ظاهری امری محال باشد ولی خداوند متعال هر چه بخواهد می تواند بکند.

در این روزها برخی اوقات می‌بینیم به امامت حضرت بقیة‌الله الاعظم روحی و ارواح العالمین له الفداء اطلاق تاج‌گذاری می‌شود که این امر در غایت اشتباه است. کسانی که مبادرت به این امر می‌کنند چه از روی عدم توجه و تفتن و چه از روی مقاصد دیگر، شان عظیم امامت را به خلافت تنزل داده و ناخواسته در مسیری اشتباه قدم می‌گذارند که همان مسیر گروه اول است. به‌بیان‌دیگر وقتی ما از امامت تنها به بحث تاج‌گذاری و اوامری این‌چنینی تعبیر کردیم، عملاً سایر شئون تحت‌الشعاع قرار داده و از بین می‌بریم درحالی‌که خلافت ظاهری یکی از شئون ائمه معصومین علیهم‌السلام است.

در این روزها برخی اوقات می‌بینیم به امامت حضرت بقیة‌الله الاعظم روحی و ارواح العالمین له الفداء اطلاق تاج‌گذاری می‌شود که این امر در غایت اشتباه است. کسانی که مبادرت به این امر می‌کنند چه از روی عدم توجه و تفتن و چه از روی مقاصد دیگر، شان عظیم امامت را به خلافت تنزل داده و ناخواسته در مسیری اشتباه قدم می‌گذارند که همان مسیر گروه اول است. به‌بیان‌دیگر وقتی ما از امامت تنها به بحث تاج‌گذاری و اوامری این‌چنینی تعبیر کردیم، عملاً سایر شئون تحت‌الشعاع قرار داده و از بین می‌بریم درحالی‌که خلافت ظاهری یکی از شئون ائمه معصومین علیهم‌السلام است.

گاهي بعضي از مسيحيان مي گويند اگر ما مسيح ع را ابن اللَّه مي گوييم درست مانند آن است كه شما به امام حسين ع ثار اللَّه و به امیرالمومنین علیه السلام ابن ثاره (خون خدا و فرزند خون خدا) مي گوييد و يا در پاره اي از روايات به علي ع يد اللَّه اطلاق شده است.

در برخی کتب تاریخی وارد شده که سكينه بنت الحسين مى گويد در ميان خيمه نشسته بودم ، پدرم در ضمن اينكه از شهادت خود سخن مى گفت ، به يارانش نيز اعلام نمود كه هركس علاقه به شهادت ندارد از تاريكى شب استفاده نموده و به شهر و ديار خويش برگردد و هنوز گفتار امام به پايان نرسيده بود كه ياران آن حضرت ده تا ده تا و بيست تا بيست تا متفرق گرديدند و تنها هفتاد و اندى از آنان باقى ماندند...

شاید سوال شود که امام حسین علیه السلام در هنگام خروج از مدینه فرمودند «أَمَّا بَعْد فَإِنّّ مَنْ لَحِقَ بِى ‌اِسْتَشْهِدَ وَمَنْ لَمْ يُلْحَقُ بِى لَمْ يُدْرَکِ الْفَتْحُ وَالسَّلاَم» پس ایشان علم به شهادت داشتند. از طرف دیگر خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید «وَ لا تُلْقُوا بِأَيْديكُمْ إِلَى التَّهْلُكَة». آیا علم به شهادت منافاتی با این آیه ندارد؟