عبدالحجت حق جو
شاید این مطالب برایتان مفید باشد
در نوشته ی قبل گفتیم بر فرد مسلمان لازم است در تعاملات خُرد و کلان خود همواره اصول و قواعد کلی را در نظر داشته باشد و از آن ها عدول نکند. در اینجا یک نمونه از این رفتار را ذکر می کنیم:
بعد از پیغمبر اسلام صلوات الله علیه وآله جامعه اسلامی سال‌ها عادت به امتیازدادن به افراد متنفذ کرده بود. علی علیه‌السلام در این زمینه صلابت عجیبی نشان می‌داد. می‌فرمود: من کسی نیستم که از عدالت یک سر مو منحرف شوم. حتی اصحاب ایشان می‌گفتند: یک مقدار انعطاف داشته باشید. می‌فرمود: از من تقاضا می‌کنید که پیروزی و موفقیت در سیاست را به قیمت ستمگری و پایمال کردن حق مردم ضعیف به دست آورم؟ به خدا قسم تا شبی و روزی در دنیا هست، تا ستاره‌ای در آسمان در حرکت است، چنین چیزی عملی نیست.
کار به جایی رسید که صراحت و صداقت ایشان در سیاست مورد پسند عده‌ای از دوستانشان نیز واقع نشد. ایشان می‌گفتند: سیاست این همه صداقت و صراحت برنمی دارد. یک مقدار خدعه و دغل بازی هم باید در آن قاطی کرد، چاشنی سیاست دغل بازی است.
بعضی می‌گفتند علی علیه السلام سیاست ندارد. معاویه را ببین چقدر سیاست مدار است. امیرالمومنین علیه السلام می‌فرمود: به خدا قسم اشتباه می‌کنید، معاویه از من زیرک‌تر نیست دغلباز است، فاسق است، من نمی‌خواهم دغلبازی کنم. من نمی‌خواهم از جاده حقیقت منحرف شوم، فسق و فجور مرتکب شوم، اگر نبود که خدای تبارک و تعالی دغلبازی را دشمن می‌دارد، آنوقت می‌دیدید که زرنگ‌ترین مردم دنیا علی است، دغلبازی فسق است، فجوراست، و اینگونه فجورها کفر است.
ادامه دارد…
