حدیث

در اسلام سنت های متعددی پایه گذاری شد که اگر به جزئیات آن عمل کنیم سبب می شود که این سنت های همواره قابل عمل و برای ما شیرین باشد. متاسفانه بسیاری از سنت های بسیار نیک در اسلام با تغییر زمان و افراد متحول شده و شرایط آن به گونه ایی شده که از اصل آن فاصله گرفته و متاسفانه جای ارزش و ضد ارزش عوض شده است.

دوران زندگی حضرات معصومین علیهم السلام همواره مواجه با مشکلات مختلف فکری و رفتاری خصوصا از جانب طرفداران ظاهری ایشان بود. این مسئله از زمان حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم شروع و تا زمان امامان معصوم علیهم السلام نیز ادامه داشت.

طبق آیات قرآن کریم رسالت پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم اختصاص به اعراب و شبه جزیره عربستان دارد. به بیان دیگر اعتقاد به جهان شمول و همگانی بودن دین اسلام، اعتقادی است که با قرآن کریم، کتاب آسمانی این دین مخالفت دارد.

یکی از مسائلی که در عالم هستی با آن مواجه هستیم اختلاف در آفرینش و خلقت است. این مسئله اختصاصی به نوع انسان ندارد و تمامی موجودات، گونه ها و تیره های مختلفی دارند.

تمام افرادی که به نوعی دست در تقدیر بشر داشته و دارند، در پی بدست آوردن حق و از بین بردن باطل بوده و هستند. در دوران ما نیز همه ادعای حق و مبارزه با باطل را دارند. واقعا حق و باطل واقعی چیست و کجاست؟ چطور می توان ابتدا …

عزیزی می گفت هر چند مسجد خوب و فعالی در محله داریم ولی  دلیلی که باعث میشه من در نماز جماعت شرکت نکنم این است که هوای مسجد متناسب با فصل نیست. یعنی در تابستان گرم و در زمستان سرد است. هنگام نماز اینقدر که به فکر سرما و گرما هستم به فکر نماز نیستم برای همین خیلی راحتترم که در منزل نماز بخوانم.

علماء و خصوصا مراجع به جهت جایگاهی که همواره در بین مردم داشته اند، همیشه موفق شده اند، توفیقاتی برای مردم و جامعه به ارمغان بیاورند.

فِداء در لغت به معنای چیزی (مال و مانند آن) است که در مقابل آزادی دیگری قرار داده می شود و در اصطلاح قربانی شدن حضرت مسیح در مقابل گناه حضرت آدم است که این گناه در نوع بشره گسترده شده بود.

از دیرباز بخاطر وجود مسائلی در بین مردم این سوال وجود داشت که آیا انبیاء دارای مقام عصمت هستند یا خیر؟! برای یافتن جواب سوال، زانوی ادب پای درس وجود مبارک امام رضا علیه السلام می زنیم و یاد می گیریم.

هر یک از ائمه علیهم السلام به جهتی که بیشتر ریشه در روایات داشت به لقب یا صفتی مشهور می شدند. مثلا امام پنجم به باقر و امام ششم به صادق مشهور بودند. امام رضا علیه السلام نیز به صفات متعددی مشهور هستند که از آن جمله لقب رضا و عالم آل محمد علیهم السلام است.